بررسی فعالیت ضد سرطانی وپارامترهای اتصال به پروتئین و dna سری جدیدی از کمپلکس های پلاتین(iv)-بیسموت(iii)

سیس پلاتین یک داروی ضد سرطان می باشد که در درمان طیف گسترده ای از انواع سرطان ها استفاده می شود. این دارو با اتصال به مولکول dna سبب ایجاد اختلال در فرآیند رونویسی و همانندسازی و در نهایت مرگ سلولی می شود. با این وجود مصرف سیس پلاتین به دلیل اثرات جانبی متعدد و ایجاد مقاومت دارویی با محدودیت رو به رو است. برهمکنش دارو های ضد سرطانی با پروتئین hsa، پایداری و سمیت آن را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین مطالعه ی برهمکنش دارو-hsa می تواند اطلاعات مفیدی در خصوص میزان تاثیرگذاری دارو در اختیار قرار دهد. امروزه کمپلکس های پلاتینی با عدد اکسایش (iv) بسیار مورد توجه هستند. این کمپلکس ها در تومور هایی که نسبت به سیس پلاتین مقاوم هستند خاصیت ضد سرطانی قابل توجه ای دارند. در این پژوهش خاصیت ضد سرطانی سری جدیدی از کمپلکس های پلاتین(iv) که واجد لیگاند 4,4?–ditert-butyl–2,2?–bipyridine و با فرمول عمومی [pt(x)2me2(tbu2bpy)] که در آن x گروه های ترک شونده کلر در کمپلکس c1 و برم در کمپلکس c2 می باشد بررسی شد. همچنین برهمکنش این کمپلکس ها با مولکول dna و پروتئین hsa با استفاده از اسپکتروسکوپی جذبی فرابنفش، فلورسانس و دورنگ نمایی دورانی مورد مطالعه قرار گرفت. فعالیت مهار رشد این کمپلکس ها علیه رده های سلول سرطانی jurkat،k562 و mcf-7 با کمک آزمون mtt مطالعه گردید و نتایج به دست آمده حاکی از یک فعالیت مهاری وابسته به غلظت برای کمپلکس های پلاتینی می باشد. همچنین به منظور بررسی توانایی کمپلکس های پلاتینی در القا آپوپتوز رنگ آمیزی فلورسانس اکریدین اُرنج_اتیدیوم برمید در حضور رده های سلولی jurkat و k562 انجام شد. نتایج نشان داد که این کمپلکس ها توانایی القا آپوپتوز وبه میزان اندکی نکروز در سلول های سرطانی فوق الذکر را دارند. در مطالعه پرتودهی اشعه ایکس مشخص شد که این ترکیبات توانایی زیادی در افزایش دز اشعه ندارند. نتایج بدست آمده طی مطالعات فلورسانس مولکول dna نشان دادکه این کمپلکس ها توانایی جایگزین شدن با مولکول اتیدیوم بروماید را به صورت جزئی دارند و بنابراین قادر به اینترکاله شدن در درون ساختار dna می باشند. تغییرات طیف cd و مشاهده حالت هیپوکرومیسم در مطالعه اسپکتروسکوپی جذبی فرابنفش نشان از تاثیر چندین سازوکار در بر همکنش این کمپلکس ها با مولکول dna دارد که شامل اتصال به شیار و اینترکاله شدن جزئی می باشد. مطالعه برهمکنش کمپلکس های پلاتین (iv) با نوکلئوتید های 5-amp و 5-gmp نشان داد که اتصال این کمپلکس ها به نوکلئوتید 5-amp بیشتر از 5-gmp می باشد و میل ترکیبی کمپلکس c2 بیشتر از c1 است. همچنین مطالعات فلورسانس و طیف جذبی فرابنفش در بر همکنش این کمپلکس ها با hsa نشان می دهد که کمپلکس های پلاتینی باعث تغییرات ساختاری در مولکول hsa می شوند. به علاوه پارامترهای ترمودینامیکی ?g، ?s، ?h حاصل از برهمکنش کمپلکس های پلاتینی ومولکول hsa نشان می دهد که بر همکنش خودبخودی می باشد و نیروی پیش برنده آن در c1 عمدتا آبگریز و در c2 به جز آبگریز نیروی هیدروژنی نیز دخیل می باشد. به طور کلی پژوهش انجام شده نشان می دهد که کمپلکس های پلاتین(iv) با فعالیت مهار رشد سلولی و القا فرآیند آپوپتوز ممکن است به عنوان الگو برای ساخت نسل جدیدی از داروهای ضد سرطانی استفاده شوند.